Jestem już po trzecim sezonie, więc postanowiłem sklecić kilka zdań.
Anime jest prześwietne. Ze strony technicznej przedstawia się naprawdę dobrze - OST na wysokim poziomie, przyjemne i dobrze odzwierciedlające klimat serialu. W pierwszym sezonie mało zróżnicowany, chociaż jest to naprawdę mała wada, gdyż nie robi to wielkiej różnicy(nie powtarza się, nie wchodzi w stałe schematy). Chociaż już w pierwszym sezonie soundtrack był świetny, to w drugim jest jeszcze lepszy, a różnorodność i bogactwo znacznie wzrasta. W trzecim nic się nie zmienia - po prostu zostaje wykorzystana ścieżka dźwiękowa z poprzednich. Kreska bardzo przyjemna, łagodna i, jak w przypadku OST, dobrze wpasowująca się w klimat anime. Chociaż sceneria opiera się głównie na pastelowych barwach, nie przeszkadza to w oddaniu nastroju sielanki jak i grozy, a nawet jest to duża zaleta serialu. Przejdźmy do fabuły, otóż ta snuje się powoli, nieśpieszno. Nie ma tu wielkich zwrotów akcji, zadziwiających momentów kulminacyjnych, zapierających dech w piersiach scen, ani żadnych wybuchów. Z pozoru anime powinno zanudzić widza na śmierć, ale jednak aura jego bardzo przyciąga i nie można odkleić się od monitora/ekranu podczas oglądania odcinka, a nawet rzadko w grę wchodzi nie obejrzenie co najmniej dwóch odcinków pod rząd. Serial odrywa od rzeczywistości, tworzy naokoło widza magiczną bańkę sielanki, takiego małego, własnego, ciepłego raju. Anime jest pełne pozytywnych uczuć, jak nie wzruszy do łez, to do tychże rozśmieszy. Z pozoru, można wręcz powiedzieć, bajka, a potrafi nauczyć człowieka o życiu niejednego. Bohaterowie nie nazbyt oryginalni, jednak różni, z własnymi problemami, radościami, podejściami do życia, psychikami, a głównej pary bohaterów po prostu nie da się nie polubić. Wątki ogólnie są jednoodcinkowe, co bardzo sprzyja wygodzie oglądania. Wystawiam z czystym sumieniem ocenę 10/10 i bardzo polecam tą serię każdemu widzowi. Jeśli spodobał Ci się serial zachęcam również do obejrzenia anime Mushishi - na pewno nie pożałujesz : )